Szkoła Podstawowa nr 2 im. Adama Mickiewicza w Drawsku Pomorskim

Happy teachers for better students - p. Magdalena Hnat

Oto kilka pomysłów na to, jak to osiągnąć. 

• Talerz zdrowego umysłu 

7 codziennych niezbędnych czynności umysłowych optymalizujących pracę mózgu i zapewniających dobre samopoczucie: 

1. Czas snu (około 8 godzin na dobę) 
2. Czas aktywności fizycznej (ulubione ćwiczenia) 
3. Czas skupienia, koncentracji na wyznaczonym celu, zadaniach do wykonania 
4. Czas kontaktu z innymi ludźmi 
5. Czas na zabawę (czynności, które sprawiają nam przyjemność, np. gotowanie, praca w ogródku, zabawa z dziećmi, zakupy itd.) 
6. Czas odpoczynku (bierność fizyczna i psychiczna) 
7. Czas refleksji 

•  Jak wyciszyć klasę, by nie tracić energii i głosu 

1. Przed wejściem do klasy należy przyjąć postawę wyprostowaną, można położyć ręce na biodrach, wziąć głęboki oddech, wejść do klasy pewnie. To sprawi, że uczniowie poczują się zaopiekowani i bezpieczni, będą czuli, że są w dobrych rękach. To pomoże im się wyciszyć.
2. Zamiast uciszać klasę, można włączyć relaksującą muzykę i poczekać na reakcję uczniów, na ich wyciszenie. 
3. Można puścić na ekranie nagranie z instrukcja oddychania kontrolowanego. Podobnie jak w poprzednim przypadku, nie należy instruować ustnie uczniów. Dzieci widząc film z nagraniem i obserwując nauczyciela, sami powinni zorientować się, o co chodzi.

• Ćwiczenia na świeżym powietrzu mające na celu wyciszenie uczniów, uczenie ich koncentracji i uważności oraz pozwalające nauczycielowi na oszczędzanie energii  
  • Wyłapywanie dźwięków

Najpierw uczniowie z zamkniętymi oczami wsłuchują się we wszystkie dobiegające do nich dźwięki. Następnie wymieniają je. W kolejnym etapie ćwiczenia prosimy uczniów, by postarali się skupić tylko na jednym dźwięku, by ignorowali pozostałe. Na każdym etapie ćwiczenie odbywa się z zamkniętymi oczami. Na koniec rozmawiamy o wrażeniach, pytamy, czy skupienie się na jednym dźwięku było dla nich trudne, czy nie. 

• Przekazywanie energii

Uczniowie siedzą w rzędzie lub w kręgu bardzo blisko siebie, by dotykali się ramionami. Jeden uczeń zaczyna lekko trącając ramieniem sąsiedniego ucznia, ten wykonuje taki sam gest z taką samą siłą drugim ramieniem przekazując go kolejnemu uczniowi. Gdy fala dojdzie do ostatniej osoby, zmieniamy jej kierunek. Teraz ostatni uczeń rozpoczyna. Ćwiczenie powtarzamy stosując coraz słabsze, delikatniejsze ruchy trącenia ramionami. Uczniowie muszą być bardzo czujni, wrażliwi i skoncentrowani. Podczas wykonywania ćwiczeń uczniowie mają zamknięte oczy. 

• Ćwiczenie mięśni oczu

Uczniowie wybierają sobie jeden drobny element z otoczenia, w którym się znajdują, np. liść drzewa, kamień, kwiat itp. Podchodzą do niego, a następnie w ciszy i skupieniu przez 1 minutę śledzą kształt tego przedmiotu, “obrysowując” go wzrokiem. Ważne, by w trakcie ćwiczenia nie poruszać głową, pracować powinny jedynie gałki oczne. Kolejnym etapem ćwiczenia jest wybór większego elementu oddalonego od ucznia przynajmniej o 20 metrów, np. całe drzewo w oddali, balkon, okno budynku itp. Uczniowie powtarzają te same czynności - obrysowują wzrokiem kształt wybranego przedmiotu przez 1 minutę. 

• Liczenie

Uczniowie siedzą w rzędzie, nie widzą się nawzajem. Nauczyciel staje naprzeciwko. Zadaniem grupy jest policzyć do tylu, ilu jest w grupie osób. Liczenie powinno się odbywać w taki sposób, by każda osoba podała inną liczbę. Zaczyna liczyć nauczyciel, podając liczbę 1. Osoba, która poczuje, że powinna podać kolejną liczbę mówi 2 (nie musi to być ktoś, kto znajduje się pierwszy w rzędzie), ktoś inny powie 3 itd.  Zadanie zakończy się sukcesem, gdy daną liczbę wypowie tylko jedna osoba. Jeżeli jakaś liczba zostanie wypowiedziana przez dwie lub kilka osób, zaczynamy liczyć od nowa. W ćwiczeniu chodzi o to, by wyczuć się nawzajem, by poczuć wzajemną energię. 

• Ćwiczenie na oszczędzanie energii nauczyciela – praca w grupach. 

Ćwiczenie zostanie opisane na przykładzie 16 – osobowej klasy. 

Dzielimy klasę na 4 czteroosobowe grupy. Każda grupa siada przy stoliku. Stoliki numerujemy: 1,2,3,4. Członkowie każdej z grup otrzymują litery A,B,C,D. Wyjaśniamy uczniom, że na sygnał dany przez nauczyciela poszczególne osoby z każdej grupy będą zmieniały miejsca i przeniosą się do innego stolika: 

• osoby ze stolika 4 przejdą do 1, 

• osoby ze stolika 1 przejdą do 2, 

• osoby ze stolika 2 przejdą do 3, 

• osoby ze stolika 3 przejdą do 4. 

Przygotowujemy tyle pytań/zagadnień, ile jest grup. W tym wypadku 4. 

Przedstawiamy uczniom pytanie nr 1. Dajemy im 3 minuty na przedyskutowanie w grupach tego zagadnienia. Po upływie wyznaczonego czasu prosimy, by wszystkie osoby A przeniosły się do wyznaczonych wcześniej stolików. W ciągu kolejnych 3 minut uczniowie A relacjonują nowym grupom, w których się znaleźli, to, co ustalili w swoich macierzystych grupach. Po upływie 3 minut nauczyciel odsłania pytanie nr 2. Uczniowie mają kolejne 3 minuty na dyskusję nad pytaniem. Gdy upłynie czas, nauczyciel prosi, by uczniowie opatrzeni literą B przenieśli się do wyznaczonych stolików. Teraz oni relacjonują to, co ustalono w ich macierzystych grupach.  Sytuacja powtarza się z osobami C i D i pytaniami 3 i 4.  Ostatecznie na końcu zadania wszystkie osoby ze stolika nr 4 powinny zajmować stolik nr 1, te ze stolika nr 1 powinny siedzieć przy stoliku nr 2, te z 2 w 3, a te z 3 w 4.  

• Tworzenie łańcucha relacji. 

Na podłużnych kolorowych kartkach papieru uczniowie piszą pozytywne rzeczy o sobie samych, np. w czym są dobrzy, afirmacje, marzenia, zainteresowania, pozytywne cechy charakteru (np. Jestem koleżeński, mądry, odpowiedzialny, jestem dobry w piłce nożnej, matematyce, lubię sport itp.). Kartki podpisują imieniem. Z wszystkich kartek tworzymy łańcuch. Następnie sprawdzamy kto, kogo “trzyma”, czyje ogniwa sąsiadują ze sobą. Każdy zapamiętuje, kogo trzyma. Od tej pory jesteśmy za te osoby odpowiedzialni, tzn. Interesujemy się nimi, gdy nie ma ich w szkole, pytamy o samopoczucie, zdrowie, prawimy komplementy itp. Przyczepiamy łańcuch w klasie w widocznym miejscu.